AB’de yaklaşık 54.000 işçinin potansiyel olarak akrilamide maruz kaldığı tahmin edilmektedir. Akrilamide mesleki maruziyet öncelikle katı monomer ile dermal temas ve akrilamid ve poliakrilamid üretimi sırasında toz ve buharın solunmasından kaynaklanmaktadır.

Maruziyeti çeşitli kanser türleri için riski artırır (IARC tarafından grup 2A olarak sınıflandırılmıştır, yani olası insan kanserojenleri). Akrilamid vücutta, mutasyonlara ve DNA’da hasara neden olan glisidamid adlı bir bileşiğe dönüşür. Yüksek seviyelerde mesleki akrilamid maruziyeti nörolojik hasara da neden olabilir. Ancak, mesleki maruziyetle ilgili çalışmalar şu anda sınırlı ve sonuçsuzdur.

Risklerin oluştuğu yerler

Kağıt ve kağıt hamuru, inşaat, döküm, petrol sondajı, tekstil, kozmetik, gıda işleme, plastik, madencilik ve tarım sektörlerinde çalışanlar potansiyel olarak akrilamide maruz kalmaktadır.

Madde hakkında daha fazla bilgi

Akrilamid oda sıcaklığında beyaz, kokusuz bir kristal katı olarak bulunan doymamış bir amiddir. Öncelikle kağıt, boya ve plastik üretimi gibi birçok endüstriyel işlemde ve kanalizasyon dahil içme suyu ve atık su arıtımında kullanılan poliakrilamid ve akrilamid kopolimerleri adı verilen maddelerin yapımında kullanılır.

Oluşabilecek tehlikeler

Herhangi bir yolla uzun süreli veya tekrarlanan maruziyet kas güçsüzlüğü, koordinasyon bozukluğu, deri döküntüleri, el ve ayaklarda aşırı terleme, soğuk eller, deride soyulma, uyuşma, anormal deri veya kas hisleri, yorgunluk ve merkezi ve periferik sinir sistemi hasarına neden olabilir. Yıllar boyunca akrilamide uzun süre maruz kalmak, hasarlı DNA yoluyla çeşitli kanser türlerine neden olabilir.

Maruziyet ile akrilamide bağlı kanser arasındaki gecikme süresi 4 ila 16 yıl arasında değişmektedir.

Yapabilecekleriniz

• Ne zaman önlem alınması gerektiğinin bilinmesi için uygun maruziyet ölçümlerini sürekli olarak gerçekleştirin.
• İşçilerin erken semptomlar bildirip bildirmediğini araştırın. Çalışanların maruziyetin etkilerinin farkında olması gerekir.
• En iyi çözüm, örneğin dermal ve inhalasyon temasından kaçınarak maruziyeti kontrol etmektir. İdeal olarak bu, akrilamid monomerinin işlenmesi için kapalı sistemlerin geliştirilmesini içerir.
• Mümkünse, monomerin kapalı bir alanda kullanılmasından kaçınılmalıdır.
• Maddeyi kullanan işçiler uzun polivinil eldivenler ve yıkanabilir tulumlar giymelidir.
• Uygun havalandırma sistemleri kurun.
• İşyerinde yemek yemek yasaklanmalıdır.
• Çalışanlar her vardiyanın sonunda ve istem dışı maruziyetten sonra iyice yıkanmalıdır.
• Kişisel koruyucu ekipmanlar, olası mühendislik çözümleri sunulduktan sonra yalnızca son çare olarak kullanılmalıdır.