Volgens de meest recente schattingen worden ongeveer 20.000 werknemers in de EU mogelijk blootgesteld aan beryllium.
Beryllium heeft een geharmoniseerde classificatie onder de CLP-verordening als kankerverwekkend van categorie 1B, wat betekent dat het waarschijnlijk longkanker veroorzaakt bij mensen.

Beryllium kan ook huidsensibilisatie en chronische berylliumziekte veroorzaken. De voornaamste routes van menselijke blootstelling aan beryllium en berylliumverbindingen zijn via inademing van stof en rook en via huidcontact met berylliumhoudende producten.

Waar komen risico’s voor?

Processen met de veronderstelde hoogste blootstelling zijn smelten, gieten en heet werk, evenals mechanisch slijpen van berylliumlegeringen. Beroepen met een hoog risico op blootstelling aan beryllium zijn makers en fabrikanten van berylliumlegeringen, keramiekwerkers, rakettechnici, werknemers in kernreactoren en werknemers in elektrische, elektronische en optische apparatuur. Er zijn ook risico’s voor het gieten van non-ferrometalen en primaire koperverwerking, en in het geval van aluminiumproductie kan blootstelling veroorzaakt worden door het berylliumgehalte van bauxiet. Beroepsmatige blootstelling kan ook leiden tot blootstelling thuis aan beryllium op werkkleding, hoewel in sommige landen het meenemen van kleding naar huis verboden is.

Meer over de stof

Beryllium is een licht metaal met een ongewoon hoog smeltpunt en sterkte-gewichtsverhouding. Het is het lichtste van alle vaste, chemisch stabiele stoffen. Zuiver berylliummetaal en zijn legeringen met koper en aluminium worden gebruikt in de vliegtuigindustrie en ruimtevoertuigen, kernreactoren en audio-onderdelen. Anorganische berylliumverbindingen met oxide, chloride, fluoride, hydroxide, sulfaat en nitraat vinden hun toepassingen in tal van andere toepassingen.

Hoe symptomen je kunnen beïnvloeden

Inademing van berylliumhoudend stof kan kortademigheid, hoesten, vermoeidheid, gewichtsverlies, koorts en nachtelijk zweten veroorzaken. In ernstige gevallen kan het dodelijk zijn bij inademing en giftig bij inslikken. Langdurige blootstelling kan acute of chronische berylliumziekte veroorzaken, een progressieve longziekte of zelfs longkanker. De latentietijd van berylliumgerelateerde kanker varieert van 15 tot 25 jaar. Berylliumsensibilisatie kan het gevolg zijn van inademing of blootstelling van de huid aan berylliumstof, -rook, -nevel of -oplossingen.

Wat u kunt doen

• De meest effectieve manier om blootstelling te voorkomen is het gebruik van berylliumvrije alternatieven of alternatieven met een lagere berylliumconcentratie. Als berylliumhoudende producten niet vervangen kunnen worden, moet de blootstelling aan beryllium en berylliumverbindingen gereduceerd worden door technische maatregelen (bijv. gebruik in gesloten systemen, plaatselijke afzuiging waar emissies kunnen optreden).
• Gebruik alleen stofzuigen of nat reinigen van apparatuur en werkvloeren (machines, vloer).
• Voer periodiek representatieve blootstellingsmetingen uit zodat bekend is wanneer en waar actie moet worden ondernomen.
• Maak werknemers voortdurend bewust van de effecten van blootstelling en moedig hen aan om vroegtijdige symptomen te melden. Het wordt aanbevolen om een bedrijfsarts in te schakelen.
• Train daarnaast werknemers over gevaren, veilige werkpraktijken en effectieve hygiënemaatregelen. Vul dit aan met persoonlijke beschermingsmiddelen als uitvoerbare maatregelen niet voldoende zijn om blootstelling onder de blootstellingslimieten te brengen. Persoonlijke beschermingsmiddelen mogen alleen als laatste redmiddel worden gebruikt, nadat de mogelijke technische oplossingen zijn gepresenteerd.
• Werknemers moeten ook hun gezicht, handen en onderarmen wassen voordat ze eten, roken of cosmetica aanbrengen. Langdurig huidcontact met berylliumhoudend stof moet te allen tijde worden vermeden.

Referenties: Bijlage VI CLP tabel 3, IARC, CDC, CAREX, OSHA, NIOSH, EC, BeST