AB “de Epiklorohidrin (1-kloro-2,3-epoksipropan) maddesine maruz kalan en son tahmini işçi sayısı 2011 yılı itibariyle yaklaşık 44.000” dir. Soluma birincil maruziyet yolu olarak kabul edilir, ancak işçiler deri teması yoluyla da maruz kalabilirler. Epiklorohidrin Kanserojen Kategori 1B olarak sınıflandırılmıştır ( Sınıflandırma, Etiketleme ve Ambalajlama yönetmeliğine göre), bu da hayvan testlerindeki kanıtlara dayanarak insanlar için kanserojen potansiyele sahip olduğu varsayıldığı anlamına gelir. Epiklorohidrine maruz kalma, akciğer kanseri ve merkezi sinir sistemi tümörlerinin ortaya çıkmasıyla ilişkilidir.

Risklerin oluştuğu yerler

Epiklorohidrin mesleki maruziyet, klordan üretimi sırasında ve kaplamalarda, yapıştırıcılarda ve plastiklerde kullanılan epoksi reçinelerin üretiminde meydana gelebilir. Epoksi reçineler boya, yapıştırıcı, otomotiv, havacılık endüstrisi, inşaat, yenilenebilir enerji ekipmanları ve elektronik (baskılı devre kartları için ve elektronik bileşenleri hasardan korumak amacıyla kapsüllemek için kullanılır) gibi endüstriyel sektörlerde çeşitli uygulamalara sahiptir. Epiklorohidrin ayrıca su arıtma için özel reçineler ve polimerlerde, kağıt endüstrisi için yüksek ıslak mukavemetli reçinelerde veya hava ve suyu arıtmak için iyon değişimi yoluyla kullanılır. Buna ek olarak, selüloz esterleri ve eterleri için çözücü olarak, yün ve pamuğun işlenmesinde ve kauçuk işlemlerinde kullanılır. Ayrıca, maruz kalma riski olan meslekler arasında sert poliüretan köpüklerin üretimi için poliollerin kimyasal sentez tesislerinde çalışanlar ve yıkama ürünleri için yüzey aktif maddeler bulunmaktadır.

Madde hakkında daha fazla bilgi

Epiklorohidrin keskin, sarımsak benzeri bir kokuya sahip renksiz yanıcı bir sıvıdır, suda orta derecede çözünür, ancak çoğu polar organik çözücü ile karışabilir. Yanma sırasında zehirli ve aşındırıcı hidrojen klorür ve klor dumanları oluşturur. Epiklorohidrin alüminyum, çinko, alkoller, fenoller, aminler ve organik asitlerle şiddetli reaksiyona girer; bu da yangın ve patlama tehlikesi oluşturur.

Oluşabilecek tehlikeler

Epiklorohidrin buharının solunması birincil maruziyet yolu olarak kabul edilir, ancak cilt yoluyla da önemli miktarda alım mümkündür. Epiklorohidrin kısa süreli maruziyet gözlerde, solunum yollarında ve ciltte tahrişe neden olabilir. Buharın solunması astım benzeri reaksiyonlara neden olabilir. Ayrıca, epiklorohidrin ile temas cildi ve gözleri tahriş edebilir ve yakabilir. Yüksek maruziyet seviyelerinde bulantı, kusma, öksürük, nefes darlığı, akciğer iltihabı, akciğer ödemi, merkezi sinir sistemi etkileri ve böbrek ve karaciğer hasarı görülebilir. Epiklorohidrin ile tekrarlanan veya uzun süreli temas ciltte hassasiyete neden olabilir. Ayrıca, Epiklorohidrin kronik maruziyetin böbrekler, karaciğer ve akciğerler üzerinde etkilerinin yanı sıra lenfatik ve hemopoetik kanser riskinde artışa neden olabilir.

Yapabilecekleriniz

Maruziyeti önlemenin en etkili yolu epiklorohidrinin ikame edilmesidir, örneğin epoksi reçinelerin üretimi için alternatif yöntemler; kaplamalar, inşaat, yapıştırıcılar, laminatlar ve kompozitler gibi farklı uygulamalarda epoksi reçinelerin ikame edilmesi; gliserin sentezi için alternatif işlemler; ve epiklorohidrin elastomerlerin ikame edilmesi. Epiklorohidrinin ikamesinin mümkün olmadığı ve epiklorohidrin kullanımından kaçınılamadığı durumlarda, maruziyeti azaltacak önlemler alınmalıdır.

Epiklorodrine maruz kalmayı önlemenin en etkili yolu kapalı sistemler geliştirmek ve kullanmaktır. Bunun mümkün olmadığı durumlarda, maruziyetin teknik olarak mümkün olduğunca en aza indirilmesini sağlamak için işyerinin iyi havalandırılmasıyla desteklenen etkili yerel egzoz havalandırması gibi teknik önlemler uygulanmalı ve bunların etkinliği kontrol edilmelidir.

Uyguladığınız koruyucu önlemlerin etkili olup olmadığını veya başka önlemlerin alınması gerekip gerekmediğini kontrol etmek için düzenli maruziyet değerlendirmeleri uygulayın. Çalışanlar maruziyetin etkilerinin farkında olmalı ve maruziyeti önlemek için epiklorohidrin ile güvenli bir şekilde çalışmak için gerekli kontrol önlemleri konusunda düzenli olarak eğitilmelidir. Bir işyeri hekiminin dahil edilmesi tavsiye edilir. Çalışanları erken belirtileri bildirmeleri için teşvik edin. Ayrıca, tüm çalışanlara mola vermeden veya başka bir alana girmeden önce ellerini düzgün bir şekilde yıkamaları ve her vardiya sonunda kendilerini yıkamaları ve kıyafetlerini değiştirmeleri talimatı verilmelidir.

Çalışanların gerekirse koruyucu giysi ve eldiven gibi yeterli kişisel koruyucu ekipmana sahip olduğundan emin olun. Kişisel koruyucu ekipman tek önleyici tedbir olarak kullanılmamalıdır. Yukarıdaki teknik ve organizasyonel önlemlerin mümkün olduğunca çoğu önceden uygulanmış olmalıdır. Ayrıca, ekipman seçerken, ekipmanı kullanacak işçilerin anatomisi dikkate alınmalı ve yüz ayarına dayalı solunum koruyucu ekipman söz konusu olduğunda, her kişi üzerinde bir uyum testi yapılması şiddetle tavsiye edilir.

Kişisel koruyucu ekipman sadece son çare olarak kullanılmalı ve olası teknik çözümler tüketildikten sonra sadece geçici olarak düşünülmelidir. İşçiler KKD’nin doğru kullanımı ve bakımı için gerekli eğitim ve bilgileri almalıdır.

Referanslar: ECHA, Sınıflandırma, Etiketleme ve Ambalajlama, IARC, ICSCs, IOM